Powrót do Spisu treści
Słownik terminów: Instrukcja obsługi karty Intel(R) PRO/Wireless 2915ABG Network Connection
Słownik
Numeryczne A B D E F I K M O P R S T U W
Numeryczne
802.11a: Standard 802.11a określamaksymalną
802.11b: Standard 802.11b określa maksymalną szybkość transferu danych 11 Mb/s, częstotliwość operacyjną 2,4 GHz i szyfrowanie WEP. Sieci działające w standardzie 802.11b są również określane jako sieci Wi-Fi.
802.11g: Standard 802.11g określa maksymalną szybkość transferu danych 54 Mb/s, częstotliwość operacyjną 2,4 GHz i szyfrowanie WEP. Sieci działające w standardzie 802.11g są również określane mianem sieci Wi-Fi.
AES (ang. Advanced Encryption Standard): Federalny standard przetwarzania danych z obsługą kluczy 128-, 192- i 256-bitowych.
Adres MAC (ang. Media Access Control): Stały adres fabryczny. Adres ten unikalnie określa urządzenia sieciowe (np. karty bezprzewodowe PC Card) w sieciach LAN i WAN.
Bezprzewodowy: System mikrofalowych urządzeń nadawczo-odbiorczych.
Bluetooth: Niezgodny i wolniejszy system łączności o bardzo krótkim zasięgu (PAN) opracowany w Europie jako system zastępczy dla połączeń kablowych z drukarkami i podobnymi urządzeniami peryferyjnymi. System ten ma zastosowanie również w przypadku słuchawek bezprzewodowych i podobnych urządzeń. W systemie wykorzystywane jest pasmo 2,4 GHz ISM, a więc niejako współistnieje on ze standardem 802.11b. Termin „współistnieje” oznacza tutaj, że między specjalistami nie ma pełnej zgody w kwestii wzajemnych zakłóceń generowanych przez oba systemy działające w jednej lokalizacji.
Częstotliwości: Uderzenie klawisza fortepianu powoduje wygenerowanie tonu. Po nagraniu za pomocą mikrofonu ton zamienia się w „wibrujący” lub „pulsujący” sygnał elektryczny. Współczynnik wibracji jest zależny od uderzonego klawisza. W elektronice współczynnik wibracji jest wyrażany liczbą „pulsów na sekundę”. Oficjalną jednostką tej wartości jest herc. Większe wartości liczbowe tego współczynnika (używane np. dla pasm emisji) mogą być wyrażane za pomocą kiloherców (1 KHz = 1 000 Hz) i megaherców (1 MHz = 1 000 000 Hz). Dalsze wartości osiągają rząd 1 000 000 000 Hz, który można zapisać skrótowo w postaci gigaherców (GHz). W takich częstotliwościach działają standardy 802.11a (5 GHz) i 802.11b (2,4 GHz).
Częstotliwości radiowe — terminy (GHz, MHz, Hz): Międzynarodową jednostką miary częstotliwości jest herc (Hz), odpowiadający starszej jednostce — liczbie pulsów na sekundę. Jeden megaherc (MHz) jest równy jednemu milionowi herców. Jeden gigaherc (GHz) jest równy jednemu miliardowi herców. Przykłady: standardowa częstotliwość energii elektrycznej w Stanach Zjednoczonych to 60 Hz, pasmo częstotliwości radiowej dla fal średnich to 0,55-1,6 MHz, pasmo częstotliwości radiowych dla fal ultrakrótkich to 88-108 MHz, natomiast kuchenki mikrofalowe zwykle działają z wykorzystaniem częstotliwości 2,45 GHz.
DSSS (ang. Direct-Sequence Spread Spectrum) i FHSS (ang. Frequency-Hop Spread Spectrum): Dwie niezgodne technologie wykorzystywane w łączności radiowej.
Dynamiczny adres IP: Adres IP przypisywany automatycznie do stacji
EAP Protokół (ang. Extensible Authentication Protocol): Standard IETF, służący do ustanawiania protokołu potwierdzania autentyczności podczas
EAP-FAST: W przypadku trybu EAP-FAST (tak jak w przypadku trybów EAP-TTLS i PEAP) ruch w sieci jest zabezpieczany przy użyciu tunelowania. Główna różnica polega na tym, że w przypadku trybu EAP-FAST do potwierdzania autentyczności nie używa się certyfikatów.
EAP-TLS: Typ metody potwierdzania autentyczności, w którym używany jest protokół
EAP-TTLS: Typ metody potwierdzania autentyczności, w którym używany jest protokół EAP i protokół TTLS (ang. Tunneled Transport Layer Security).
ESSID (ang. Extended Service Set Identifier): Unikalny identyfikator stosowany zarówno dla punktu dostępu, jak i do karty sieci bezprzewodowej PC Card, dołączany do każdego pakietu. W ten sposób klienci sieci bezprzewodowej i generowany przez nich ruch mogą być rozpoznawane przez punkt dostępu.
Firewall (zapora): Zestaw odpowiednich programów znajdujących się na serwerze
IBSSID (ang. Independent Basic Service Set Identifier): Służy do określania sieci bezprzewodowej skonfigurowanej tak, aby umożliwiała wszystkim klientom tej sieci bezpośrednią łączność (bez korzystania z punktu dostępu).
Identyfikator SSID emisji: Służy do umożliwienia punktowi dostępu odpowiadania klientom sieci bezprzewodowej przez wysyłanie pakietów próbnych.
IEEE (ang. Institute of Electrical and Electronics Engineers): Organizacja zaangażowana w ustalanie norm w dziedzinie technologii obliczeniowych i komunikacyjnych.
Identyfikator BSSID (ang. Basic Service Set Identifier): Unikalny identyfikator klienta sieci bezprzewodowej. Identyfikator BSSID jest odpowiednikiem adresu MAC dla kart w sieci Ethernet.
Kerberos: System potwierdzania autentyczności, umożliwiający zabezpieczanie transmisji w sieciach otwartych (za pomocą unikalnego klucza określanego mianem „biletu”).
Klucz współużytkowany: Klucz szyfrowania znany tylko odbiorcy i nadawcy danych.
Mikrokomórka: Ograniczona przestrzeń fizyczna, w której może się komunikować określona liczba urządzeń bezprzewodowych. Komórki mogą się na siebie nakładać i mogą być oddzielne. Ze względu na ten fakt ich granice są ustalane według określonych reguł lub konwencji.
Mikrofala: Termin ten określa dowolną częstotliwość wyższą niż 1,0 GHz.
Mobilność: Przemieszczanie się węzła bezprzewodowego między dwiema mikrokomórkami. Mobilność występuje zwykle w sieciach infrastrukturalnych skupionych wokół wielu punktów dostępu.
style="mso-bidi-font-size:10.0pt;font-family:Arial;color:black">: Metoda (protokół) używana wraz zK
M
Nadajnik-odbiornik: Urządzenie pełniące funkcję nadajnika i odbiornika. Nadajnikami-odbiornikami można nazwać zarówno urządzenia działające w standardzie 802.11a, jak i 802.11b. Nagłówek komunikatu: Wstępny sygnał przesyłany w sieci WLAN, w celu zbadania wykrywania sygnału i synchronizacji czasu.
OFDM (ang. Orthogonal Frequency Division Multiplexing): Technika modulacji, używana podczas przesyłania dużych ilości danych elektronicznych przy użyciu fal radiowych. Metoda ta jest używana w sieciach 802.11a i 802.11g.
PAN (ang. Personal Area Network): Sieć PAN, czyli sieć osobista, jest schematem sieciowym, umożliwiającym urządzeniom komputerowym (np. komputerom typu desktop, notebook, palmtop czy drukarkom) wzajemną przewodową lub bezprzewodową komunikację krótkiego zasięgu.
Pasma ISM: Seria pasm częstotliwości wydzielona przez FCC na potrzeby zastosowań przemysłowych, naukowych i medycznych. Użytkownicy tych pasm korzystają ze sprzętu na zasadzie współużytkowania, a więc muszą być przygotowani na zakłócenia powodowane przez innych uprawnionych użytkowników takiego sprzętu. Produkty wytwarzane z myślą o użyciu pasma ISM muszą zostać zatwierdzone przez FCC, ale użytkownicy nie muszą posiadać na nie licencji. Oprócz sieci WLAN pasma ISM służą do obsługi telefonów bezprzewodowych, kuchenek mikrofalowych, aparatów podsłuchowych do monitorowania dzieci, zabawek, nadajników-odbiorników radiowych wysokiej częstotliwości i innych usług w technologiach bezprzewodowych.
Pasma UNII: (ang. Unlicensed National Information Infrastructure). Pasma te, w odróżnieniu od pasm ISM, stanowią grupę wydzieloną przez FCC wyłącznie na potrzeby komunikacji w sieciach WLAN. Użytkownicy muszą akceptować zakłócenia powodowane przez innych uprawnionych użytkowników sieci WLAN, ale nie powinny występować żadne inne źródła problemów związanych z zakłóceniami.
Punkt dostępu: Urządzenie służące jako węzeł komunikacyjny dla klientów sieci bezprzewodowej i zapewniające łączność z siecią przewodową LAN.
RADIUS (ang. Remote Authentication Dial-In User Service): System potwierdzania autentyczności i obsługi kont, w którym weryfikowane są poświadczenia użytkowników i przyznawany jest dostęp do żądanych zasobów.
RC4: Algorytm szyfrowania opracowany w laboratoriach firmy RSA. Dokładniej jest to szyfr strumieniowy bajtów pseudolosowych, używany w szyfrowaniu WEP.
Sieć bezprzewodowa: W sieci bezprzewodowej LAN do łączności między węzłami zamiast kabli służą fale radiowe wysokiej częstotliwości. Sieć WLAN stanowi elastyczny system przekazywania danych, będący alternatywą dla sieci przewodowej LAN lub jej uzupełnieniem.
Sieć niezależna: Sieć zapewniająca (zwykle tymczasowo) łączność typu „każdy z każdym” bez konieczności korzystania z całej infrastruktury sieciowej.R
S
Sieć infrastrukturalna: Sieć bezprzewodowa skupiona wokół punktu dostępu. Punkt dostępu zapewnia w swoim środowisku nie tylko łączność z siecią przewodową, ale również reguluje ruch sieciowy w najbliższym otoczeniu.
SSID (ang. Service Set Identifier): Służy do identyfikowania klientów w sieci bezprzewodowej.
Statyczny adres IP: Stały adres IP, przypisywany do węzła w Szybkość transmisji bitów: Całkowita liczba bitów (jedynek i zer) na sekundę, która może być obsługiwana w danej sieci. Ta kontrolowana programowo szybkość różni się w zależności od warunków ścieżki sygnału.
Szybkość transmisji danych: Nie wszystkie bity służą do przenoszenia danych użytkownika. Każda grupa (pakiet) bitów zawiera nagłówki, stopki, kontrolę echa, informacje o miejscu docelowym i inne dane wymagane dla protokołu transmisji. Różnica między szybkością transmisji bitów i szybkością transmisji danych jest ważna, ponieważ dane protokolarne mogą stanowić ponad 40% ilości przesyłanych danych. Różnica ta jest powszechna dla wielu systemów danych, łącznie z siecią Ethernet.
Szyfrowanie: Mieszanie danych w taki sposób, aby mogły zostać odczytane tylko przez osoby upoważnione. Do odszyfrowania danych zwykle wymagany jest klucz.
TCP (ang. Transmission Control Protocol)Tryb „urządzenie z urządzeniem”: Struktura sieci bezprzewodowej, umożliwiająca klientom tej sieci komunikację bez konieczności korzystania z punktów dostępu.
TCP/IP (ang. Transmission Control Protocol/Internet Protocol): Podstawowy język komunikacyjny lub zestaw protokołów używany w łączności sieciowej (opracowany specjalnie na potrzeby sieci Internet). Protokół TCP/IP określa zestaw (grupę) protokołów, a nie tylko protokoły TCP i IP. WAN (ang. Wide Area Network): Sieć umożliwiająca łączność głosową, wizualną i przesyłanie danych, w której komputery lub sieci wewnętrzne organizacji mogą łączyć się z komputerami lub sieciami zewnętrznymi.
WEP64 i WEP128: 64- i 128-bitowe szyfrowanie WEP (ang. Wired Equivalent Privacy) (szyfrowanie 64-bitowe jest czasami określane jako 40-bitowe). Technika szyfrowania na niskim poziomie, opracowana z myślą o zapewnieniu użytkownikowi poziomu prywatności odpowiadającego poziomowi prywatności w sieci LAN. Jeśli tylko jest to możliwe, zaleca się korzystanie z szyfrowania 128-bitowego. Urządzenia działające w standardzie 802.11 nadają (emitują) dane we wszystkich kierunkach — przy użyciu bardzo skomplikowanego oprogramowania jest więc możliwe kopiowanie i dekodowanie transmisji szyfrowanych metodą WEP. Zadanie to nie jest dziecinnie łatwe, ale jest możliwe do wykonania. Jeśli dane są szczególnie ważne, warto rozważyć dodatkowe zabezpieczenia (np. hasła silne i dodatkowe poziomy szyfrowania). Odpowiednie pakiety przeznaczonego do tego oprogramowania można nabyć u solidnych dostawców. Chociaż nie było to głównym zamierzeniem twórców szyfrowania WEP, uniemożliwia ono uzyskanie dostępu do systemu przez osoby nieupoważnione. Znane były przypadki, gdy hakerzy uzyskiwali dostęp do systemów z zewnątrz budynku, a następnie uzyskiwali dostęp do sieci Web na koszt właściciela systemu.
Wielościeżkowy: Odmiana sygnału powstająca w wyniku transmisji sygnału radiowego z nadajnika do odbiornika przy użyciu wielu ścieżek.
Węzeł sieci bezprzewodowej: Komputer użytkownika wyposażony w kartę interfejsu sieci bezprzewodowej. Zasięg: Odległość, na jaką może działać łączność w systemie.
T
W
Z